Karnice (Karnice)
Karnice – wieś gminna w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, nad Liwką. Siedziba gminy Karnice.
Według danych pod koniec 2004 roku wieś miała 771 mieszkańców.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Karnice. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
W Karnicach mieści się zespół szkół publicznych.
W miejscowości ma siedzibę jednostka Ochotniczej straży pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
We wsi znajdują się 2 zabytki : Historia kościoła w Karnicach związana jest z rodem von Carnitzów. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1368 roku. Metryki kościelne prowadzone były od 1594 roku. Zawierają one dane m.in. o wysokości osiąganych dochodów z poszczególnych miejscowości. Ówczesne probostwo osiągało dochody w wysokości 100 talarów. Kościół jest masywną budowlą wzniesioną na podstawie koła. Zbudowany jest z kamienia narzutowego (polnego) i cegły. Wieża kościelna była drewniana. Ołtarz pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Z XVII wieku pochodzą organy, ambona, epitafium i herb. Obok kościoła ostatni członek rodziny Von Elbe wzniósł dom pogrzebowy. Rodziny Von Carnitzów i Flemingów ze Skrobotowa wykorzystały go jako miejsce pochówku swoich rodzin (w podziemnych częściach). W 1945 do probostwa należało 32 ha.
* park pałacowy z XIX wieku
* kościół parafialny pw. św. Stanisława Kostki z XV wieku, przebudowany w stylu barokowym w XVIII wieku. W kościele zachowało się barokowe wyposażenie oraz renesansowe stale i rycerska płyta nagrobna. Wieża z podłużnymi wnękami z ostrosłupowym hełmem barokowym z dwoma nadstawami, kwadratową i ośmioboczną, w fundamentach wieży granitowy maszkaron i anioł z XIII w . Od południa do nawy przylega kaplica z edykułą.
Znajduje się tu także kaplica pogrzebowa z XIX wieku z portalem i wyobrażeniem głowy Chrystusa w medalionie oraz pomnikowe drzewa na karnickim cmentarzu.
Według danych pod koniec 2004 roku wieś miała 771 mieszkańców.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Karnice. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
W Karnicach mieści się zespół szkół publicznych.
W miejscowości ma siedzibę jednostka Ochotniczej straży pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
We wsi znajdują się 2 zabytki : Historia kościoła w Karnicach związana jest z rodem von Carnitzów. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1368 roku. Metryki kościelne prowadzone były od 1594 roku. Zawierają one dane m.in. o wysokości osiąganych dochodów z poszczególnych miejscowości. Ówczesne probostwo osiągało dochody w wysokości 100 talarów. Kościół jest masywną budowlą wzniesioną na podstawie koła. Zbudowany jest z kamienia narzutowego (polnego) i cegły. Wieża kościelna była drewniana. Ołtarz pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Z XVII wieku pochodzą organy, ambona, epitafium i herb. Obok kościoła ostatni członek rodziny Von Elbe wzniósł dom pogrzebowy. Rodziny Von Carnitzów i Flemingów ze Skrobotowa wykorzystały go jako miejsce pochówku swoich rodzin (w podziemnych częściach). W 1945 do probostwa należało 32 ha.
* park pałacowy z XIX wieku
* kościół parafialny pw. św. Stanisława Kostki z XV wieku, przebudowany w stylu barokowym w XVIII wieku. W kościele zachowało się barokowe wyposażenie oraz renesansowe stale i rycerska płyta nagrobna. Wieża z podłużnymi wnękami z ostrosłupowym hełmem barokowym z dwoma nadstawami, kwadratową i ośmioboczną, w fundamentach wieży granitowy maszkaron i anioł z XIII w . Od południa do nawy przylega kaplica z edykułą.
Znajduje się tu także kaplica pogrzebowa z XIX wieku z portalem i wyobrażeniem głowy Chrystusa w medalionie oraz pomnikowe drzewa na karnickim cmentarzu.
Mapa - Karnice (Karnice)
Mapa
Kraj (państwo) - Polska
Waluta / Język (mowa)
ISO | Waluta | Symbol | Cyfry znaczące |
---|---|---|---|
PLN | Złoty (Polish złoty) | zÅ‚ | 2 |
ISO | Język (mowa) |
---|---|
PL | Język polski (Polish language) |